For my unconquerable soul
In the fell clutch of circumstance
I have not winced, nor cried aloud
Under the bludgeoning of chance
My head is bloody, but unbowed
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the horror of the shade
And yet the menace of the years
Finds and shall find me unafraid
It matters not how strait the gate
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate
I am the captain of my soul.
Invictus
Prej natës pus si të ferrit
Ku terri qenien krejt ma fsheh
U them hyjnive faleminderit
Për shpirtin timqë mposhtje s njeh.
Ndër thonj të çastit të vështirë
As sy as gojë nuk m u përçart
Nga grusht i fatit pa mëshirë
Kam kryet gjak, por ballin lart.
Tej nga kjo botë me duf e lot
Veç hijes-tmerr gjë tjetër s duket
Kanosen vitet, por më kot
As fundit, jo, guximi s zhduket.
Sado i ngushtë një shteg të jetë
Sado i ashpër një dështim
Në udhë të fatit zot jam vetë
Jam kapiten i shpirtit tim.
'82, Përktheu Gjergj Peçi
