Revista PERPJEKJA

Shqipe nga kritika tradicionale është përveçse ngatërrues, madje i pakuptimtë. Mund të thuhet të paktën se këto dy nocione nuk janë domosdoshmërisht pjesë e njëri tjetrit, dhe në raste përjashtimore nuk kanë të bëjnë asfare me njëri tjetrin. Nëse me marrëveshje letërsia shqiptare do të nënkuptonte letërsinë e shqiptarëve apo/dhe Shqipërisë, kjo do të thotë se pasi të zgjidhej po me marrëveshje se çfarë do të quhet Shqipëri dhe cilët do të quhen shqiptarë letërsia shqiptare do të nënkuptonte: ose letërsinë e prodhuar ose/dhe konsumuar nga shqiptarët, ose letërsinë e prodhuar ose/dhe konsumuar në Shqipëri, ose së bashku: letërsinë e prodhuar ose/dhe konsumuar nga shqiptarët në Shqipëri. Nga ana tjetër, letërsia shqipe si term do të barasvlerësohej nga termi letërsianë gjuhën shqipe, dhe do të nënkuptonte përkatësisht letërsinë në gjuhën shqipe.