Edhe këta dy numra që përmblidhen në këtë volum i kapërcyen kufijtë e kohës kur duhej të dilnin normalisht sikur të respektonim periodicitetin e revistës dmth. daljen e saj një herë në tre muaj. Është e hidhur të pohojmë se, ndërkohë që ambiciet e atij grupi intelektualësh që nisën Përpjekjen ishin që botimi i revistës të shpeshtohej, mundësisht ajo të bëhej e përmuajshme, si dhe tirazhi i saj të rritej, revista po del më rrallë dhe tirazhi i saj ka mbetur po aty ku ka qenë; ndërsa shitja është pakësuar. Përgjegjësia për këtë rënie bije kryesisht mbi drejtuesin e saj, autorin e këtyre radhëve, si dhe, pjesërisht, mbi atë grup intelektualësh të cilët, në krye të herës, e morën më me entuziazëm kontributin për revistën. Shkaqet e mpakjes së vullnetit dhe entuziazmit të tyre janë po ato që lidhen me zhgënjimin e tranzicionit të të gjithë shqiptarëve; me streset e panumërta që kemi kaluar këto dy vjetët e fundit, me vështirësit psikologjike dhe ekonomike që kanë krijuar ato dhe pjesërisht edhe me shkaqe personale të gjithsecilit.
Karakteri i revistës është i tillë që shkrimet që botohen aty vërtet ushqehen dhe inspirohen nga çka ndodh në Shqipëri, por një pjesë syresh janë krijime letrare, një pjesë tjetër studime dhe eseistikë, përgjithësisht shkrime që kërkojnë qetësi dhe kthjellësi mendimi. Kjo klimë ka munguar për drejtuesit e revistës, për autorët si dhe për lexuesin e saj. Ndërkaq pjesa më e mënçur e të rinjve po e lenë vazhdimisht vendin duke mos sjellë ndonjë kontribut të ndjeshëm intelektual për revistën.
Sot me trishtim vihet re se shqiptarët janë më pak të dhënë pas librit se ç'kanë qenë dje. Edhe dështimi i ambicies sonë për të shpeshtuar botimin e revistës dhe rritur tirazhin, është një nga treguesit e kësaj bjerrjeje. Në një nga numrat e ardhshëm do të përqëndrohemi në analizën dhe gjetjen e shkaqeve të kësaj bjerrjeje. Sodoqoftë Përpjekja do t'i vazhdojë përpjekjet e saj për të mbijetuar gjithnjë duke ruajtur frymën e saj e cila synon rritjen e frymës humaniste dhe kritike në kulturën shqiptare, përftimin e një kulturë që do t'i bënte shqiptarët më të aftë për të njohur vetveten dhe realitetin ku jetojnë dhe për të krijuar një kulturë që gjeneron kulturë.
