Revista PERPJEKJA

kohë, edhe të tregojë edhe të fshehë kontradiktat dhe konfliktet e Evropës. Brenda këtij konteksti ballkanik Shqipëria është paraqitur gjatë gjithë shekullit XX-të sipas konfiguracionit të një logjike volteriane dhe hegeliane si një vend i panjohur dhe misterioz, aq sa i ka shtyrë udhëtarët dhe gazetarët që e vizituan në fillim të shekullit të pohojnë se në imagjinatën e evropianëve ishte më e afërt shkretëtira e Saharasë apo Tibeti sesa Shqipëria. Edhe Bismarku e ka përkufizuar si një anomali të historisë. Ndërkaq Shqipëria e dekadave të Hoxhës, e influencave sovjetike dhe pastaj kineze, Shqipëria e ndërtuar nga propaganda e regjimit që fliste edhe në gjuhën italiane nëpërmjet Radio Tiranës, ka qenë gjatë luftës së ftohtë një gropë e zezë që mbushej herë me frikërat e një komunizmi të egër dhe herë me idealizime që e paraqisnin si fanarin e fundit të komunizmit të vërtetë në Evropë.