Revista PERPJEKJA

Atje ku kishin mundur, banorët kishin prerë pemë dhe i kishin vënë trungjet e tyre përsëgjati për të kaluar karrot e makinat, atje ku nuk mundnin ata merrnin përsëri kuaj. Vende vende u takoi të ecnin edhe më këmbë. Liri Belishova dhe dy bashkërrugëtarët e saj, partizanë, udhëheqës të rinj të Partisë Komuniste, kishin shumë herë arsye për ta bërë rrugën nga qyteti i Beratit për në Tiranë me këmbë të lehta: sepse kishte mbaruar lufta, se atë e kishin fituar ata e se po ktheheshin ngadhnjyes në Tiranë, me një detyrë të rëndësishme. Aq sa, kur hipën për herë të parë mbi kuaj, pasi kaluan një përrua e mbrritën në një vënd të shtruar, iu shkrep të bënin edhe gara të shkurtra se kush do të dilte i pari. Liria dilte gjithnjë e para sa herë lëshoheshin në galop. Kjo i mërziti të dy bashkëshokët e saj meshkuj derisa një nga shoqëruesit tha se shoqja Liri do të dilte gjithnjë e para, sepse kishte pelë. Madje ajo ishte një pelë e veçantë qe kishte përfunduar në Shtabin e Përgjithshëm si trofe fitimtarësh. Mbi të kishte hipur edhe vetë Viktor Emanueli kur kishte vizituar Shqipërinë.