Diktatura komuniste krijoi stereotipat e veta në çdo aspekt të jetës kulturore dhe sociale të popullit shqiptar për më shumë se 45 vjet. Jo vetëm kaq, por ajo ndryshoi gjithashtu elementë të leksikut të gjuhës shqipe, duke shtuar fjalë apo shprehje të reja, duke eliminuar nga përdorimi fjalë apo shprehje ekzistuese, apo edhe duke iu ndryshuar tërësisht apo pjesërisht kuptimin e tyre. Aktet e të folurit gjatë regjimit të drejtpërdrejtë të Enver Hoxhës ishin të mbushura me klishé dhe formula, “të sajuara” në formë të tillë, që t`u shërbenin kushteve sociale në ndryshim e sipër dhe nevojave të autoriteteve përkatëse për të ushtruar kontroll mbi gjithçka. E ashtuquajtura “gjuhë e drunjtë”, strategjitë retorike dhe teknikat e përdorura në ligjërimin politik të asaj kohe ndryshuan fytyrën e kulturës shqiptare dhe ristrukturuan tipare të të menduarit dhe të vepruarit të shoqërisë shqiptare. Në këtë mënyrë, studimi i mekanizmave dhe fenomeneve të tilla merr rëndësi të veçantë në studimet dhe hulumtimet rreth diskursit politik gjatë regjimit komunist.
