Revista PERPJEKJA

Artikulli ndahet në disa pjesë. Në pjesën e parë paraqesim analizën që Baumani i bën kulturës së modernitetit me tendencat e saj homogjenizuese që përjashtojnë të huajin . Në pjesën e dytë skicojmë përfytyrime të Evropës në kohë të ndryshme dhe për periudhën bashkëkohore përvijojmë dy tendenca: njëra që synon drejt një identiteti të ngurtë evropian, me një thelb të përcaktuar qartë që e mban larg të huajin dhe tendenca e dytë e Evropës së mikpritjes dhe dialogut të vazhdueshëm mes kulturave të ndryshme. Në pjesën e tretë argumentojmë se përfytyrimet mbi Evropën dhe evropianitetin e shqiptarëve që gjenden në dy tekste të Kadaresë, të shkruara gjatë sistemeve të ndryshme politike dhe shoqërore, i përkasin tendencës së parë. Duke menduar se tendenca e dytë e identitetit evropian është ajo që nevojitet në realitetet globale të sotme dhe se i përgjigjet më mirë dëshirës për paqe, mirëkuptim dhe respekt midis kulturave, që ishte në rrënjë të idesë së Evropës pas Luftës së Dytë Botërore, në përfundim të kësaj pjese, i mëshojmë idesë së një Evrope shumëkulturore dhe të hapur ndaj të huajit.