Revista PERPJEKJA

Shqipëroi Andi Bejtja  VARRI I SHQETËSUAR (Baladë e vjetër anonime angleze) Era lehtë po fryn sot e dashurpo rigon dhe pakëz shi;Ngaher veç një të dashur kam pasurTani prehet nën dhè të zi.Për të dashurën e vdekur do bëjAq sa ç mund të bëjë një i ri;Do ulem dhe mbi varr të saj do qajpër një vit e për një ditë .Një vit e një ditë u mbushën plot,E vdekura zu të flasë;Oh, mbi varrin tim kush po derdh kaq lotDhe aspak nuk më le të flë?Jam unë e dashur, mbi varr ulurTë flësh aspak nuk të le, jo;Të puth dua buzën e përbaltur,Dëshirë sfilitëse kjo.Ti do këto buzë të akullta;Por goja më vjen era dhè;Nëse puth buzët e përbalturadije, të gjatë nuk e ke.Kujto kopështin e blertë i dashurKu ne shëtisnim lumturishtLulja më e bukur që pat çelurVyshkur është padukshmërisht.Lulja u kalb e u tha i dashurDhe zemrat thahen po ashtu;Kështu pra jetën gëzoje i dashurPa ardhur akoma këtu. -----------Thomas Moore DRITA E DITËVE QË SHKUAN Shpesh, në qetësin e natëspërpara se gjumi të më marrëKujtim i ëmbël sjell dritënE ditëve që shkuan e vanë;Dhe qeshjet dhe lotëtKur isha i vogëlFjalët e dashurisë në marri;Sytë dritëmbushurTani shkëlqimhumburZemrat gëzimplote…